Klopt Pieter, ik zat nog even te vissen in boeken. Ook de Duiste slagschepen uit WO II hadden al iets dat daarop leek, maar lang niet zo geprononceerd als vanaf jaren '70. het was dan ook nogal wat om zoiets bots te bouwen terwijl de meeste ontwwerpers uit die tijd nog disuccieerden over vormen als de Maiersteven.
Bij de Doeksenvloot was trouwens op technisch gebied nog een dergelijk verhaal aan de hand, maar dat betrof de motorfundaties. Tot ergens midden jaren zestig was het algemeen gebruik, hoofdmotoren op de fundaties te stellen met "vulstukken" om de hele zaak netjes in lijn te houden. Die vulstukken droegen eigenlijk voor niet meer dan 50-60% (misschien nog wel minder, ik spreek even uit de herinnering) op de motorfundatie en daarvoor werd bij de toenemende motorvermogens in die tijd, een oplossing gezocht. De Yanks kwamen in die periode met het idee, de motor netjes in lijn te stellen en met kunststofhars te ondergieten. Dat was een hars, die bij uitharding niet kromp of uitzette. Het spul heette Philadephia Resin en werd in Nederland voor het eerst toegepast op een bulk carrier die bij Wilton Fijenoord was gebouwd (mijn pa was verantwoordelijk voor het inbouwen van de machinekamers van dat soort bootjes). De klassebureaus vonden het maar niks en weigerden aanvankelijk goedkeuring te geven. De Yanks hebben toen een oude (lege) tanker met het spul voorzien en in Noorwegen op de rotsen gejaagd, uit welke proef bleek, dat dit soort fundatie dat veel beter kon hebben dan de oude methode met vulstukken. Goedgekeurd natuurlijk.
Wat heeft dit met Doeksen te maken? De bekende "Slof" heeft ooit eens een enorme opdonder op -ik meen- de stuurboordasleiding+ hoofdmotor gehad, waarna de hele zaak inclusief de fundatie, compleet uit lijn stond en dat is toen hersteld door middel van deze kunsthars. De zaak was zodanig verwrongen, dat de motor niet meer op de oude manier uitgelijnd kon worden. De andere motor bleef gewoon op vulstukken staan.
