Concurrentie speelde ook bij de WDR op het moment dat de Halligenlinie een nieuw schip kreeg.Deze laatste lijn wordt gefinancierd uit de winst van de lijn op Amrum en Föhr.De directie van WDR deelde toen mede dat wanneer er op de hoofdlijn een mededinger zou komen de Halligenlinie gevaar zou lopen.Maar desalniettemin blijft de hele zaak erg boeien.
De Duitse rederijen zijn helemaal niet zo happig op het concessieverhaal. In mei ben ik even op Wyk een bakje wezen doen en daar kwam dat verhaal van de Halligenlinie ook ter sprake. Dat zit allemaal nog wat complexer in elkaar.
Als je eens op de site van de WDR (
www.faehre.de) kijkt, vooral de "Schiffspositionen" dan zie je daar elke dag zo'n twaalf boten rondzeulen, soms ook meer, maar daar zitten dan de toeristische vaarten (zeehondjes kijken) + de schepen van Adler-Sylt bij. Ook de Neue Pellwormer Dampfschifffahrts Gesellschaft mbH zit erin, maar die staat verder los van de WDR op een aandelenpakketje na. De interinsulaire verbindingen spelen daar een veel grotere rol dan hier, waar we die alleen maar kennen van een driehoekje met de snelboot TS-VLL-Hn en wat toeristische "Island Hopping", verder gaat het hier niet.
Ik proefde in mei wel iets van "als die Hollanders straks met een concessie gaan beginnen, krijgen we dat gerommel ook hier en als daar wordt ingeschreven, dan willen wij dat misschien ook wel". Daar had men de Europese regels al aardig op nageplozen.
De grootste concurrentie of, als je wilt, "cherry picking" zit daar vooral in de vaarten op Helgoland, wat gewoon een toeristenzaakje is. Als dat eiland het van bestaan op eigen kracht zou moeten hebben, dus zonder toeristen, dan is daar geen bootdienst te onderhouden zonder subsidie. Kennelijk is daar ook wat herrie onderling aan de hand, omdat de AG Ems vorig jaar de rederij Cassen Eils heeft overgenomen en een van de autoveerboten van Borkum 's zomers als 'Helgoland' vanuit Wilhelmshaven naar Helgoland inzet. Dat gaat onder de naam van Cassen Eils, die daar nu ook een rederijmuseum heeft.
Uit de hier aangehaalde Duitse artikelen blijkt, dat de overheid zich daar begint af te vragen of er geen monopolies in die eilander bootverbindingen zitten en "onderlinge afspraken". Toen ik dat las + wat ik er verder van heb opgestoken, bekroop mij de gedachte dat de concessie hier kennelijk in Duitsland ook wat overheden heeft wakker gemaakt. Gegeven de zeer sterke positie die de eilander bootdiensten daar hebben zal dat nog wel een aardige knokpartij worden. Belangrijk daarin is vooral, dat er zo hier en daar wat aandelenpakketten van de "zusterrederijen" in een andere zuster zitten. AG Norden-Frisia, AG Ems en WDR zijn daar nogal sterk in. Vier van die clubs hebben zelfs de aandelen van een plaatselijke werf in handen (4 x 25%), Schiffswerft Diedrich in Oldersum (hebben ook een web site waarop precies wordt aangegeven wat ze aan het doen zijn). Wagenborg en Doeksen hebben hier in verschillende dochters een aandeeltje TESO zitten, maar dat is eigenlijk spel, omdat bij TESO elke aandeelhouder (=dochter) maar één stem heeft. Dat zit in Duitsland volledig anders.
Als we straks een eventuele vechtpartij om concessies in Duitsland tegemoet zien, dan zal dat wat professioneler lopen dan de EVT hier doet, dat is kinderspel.
Op de kleine Duitse eilanden Baltrum, Langeoog, Spiekeroog en Neuwerk zal dat niet zo'n rol spelen. Langeoog heeft een gemeentelijke bootdienst, Spiekeroog heeft een Nordseebad GmbH (GmbH is in het Nederlands een "BV") waar de bootdienst in zit, Baltrum heeft een plaatselijk familiebedrijf en Wangerooge-dienst is eigendom van een Deutsche Bahn-dochter, terwijl de exploitatie plaats vindt door Warrings. Daar zie ik nog niet direct grote beroeringen ontstaan. Als die ondernemingen daar iets met overheidsconcessies te maken krijgen dan zijn dat de AGE, AGNF en WDR.
Als je naar die ondernemingen kijkt, dan is dat allemaal wat complexer dan de simpele openbare vennootschappen zoals TESO of de familiebedrijven Doeksen en Wagenborg. Aandelen van de AGE en AGNF zijn gewoon openbaar verhandelbaar (maar die heb je niet voor een paar Euro), WDR is "besloten", maar de aandelen van de AG's én de GmbH zijn fors gespreid. Gevolg: openbare aandeelhoudersvergaderingen. Op Föhr is een paar jaar terug nogal wat herrie geweest omdat de plaatselijke overheid de aandelen wenste op te kopen en dat leidde tot wat manoeuvres die een allesbeslissende invloed uitsloot. Op Borkum schijnt er ook zoiets te hebben gespeeld, maar dat is al wat langer geleden. Kortom: het is daar minstens even interessant als hier.
