Bij mijn weten gebeurde deze manier van draaien als het net afgaand tij was. In Harlingen lieten ze de Friesland vaak bij bijna hoog water voor Neptunes met ??n staaldraad vanaf de bak "zwiepen". Mooie prent trouwens, Wim...
Er was een kaptein die altijd op de spijker middenin de haven zwaaide. Zwaaien met de d.o. diesel valt niet echt mee, dat moet je kunnen. Men klaagde daar wel eens over en natuurlijk was het ook zo, dat de reactietijd van de motor niet bepaald "flexibel" was/is. Toch bekroop mij destijds al het gevoel, dat dat allemaal niet echt geweldig ging daar. "Vroeghuhh" bij mijn eigen stoomveerboten, werd ook gezwaaid, ook dagelijks en ook met formaten van dik over de 50 meter bij sterke tijstroom en nauwe havens. In elk geval met (veel) minder vermogen in de MK en een reactietijd die ook niet mis was. In stoomschepen kwamen natuurlijk helemaal geen boegschroeven en dergelijke luxe voor. De kaptein had doorgaans geen papieren (in de practijk opgegroeid via alle rangen), wist de weg in den blinde te vinden en had zelden last van zenuwen of behoefte aan ankers om te zwaaien, laat staan een draad op de wal.
Toen de 'Haringvliet' kop voor in de westelijke havendam op TS was gelopen, kwamen onze Flakkeese kapteins vet lachend terug: "die Terschellingers kunnen niet varen".
Misschien hadden ze (toen, 1972 uiteraard
) niet helemaal ongelijk...........
